Weeshuis

He iedereen!
Inmiddels zitten we alweer in het zuidwesten van India, in de staat Kerala!!! Hoe dat opeens komt... daarover meer in een andere blog!

We hebben namelijk nog een paar dagen om bij te praten. 4 dagen geleden, nog in de staat Tamil Nadu; Mamallapuram, hebben we iets heel leuks en bijzonders meegemaakt. We hebben een man ontmoet die samen met zijn vrouw een weeshuis is begonnen net buiten Mamallapuram. Hij nodigde ons uit om daar de volgende middag te komen kijken. Wij mochten dan foto's maken, en hij vond het leuk als we dan iets voor de kinderen mee zouden nemen, zoals een paar pennen en schriften. Dit vonden wij een heel leuk goed idee en een bijzondere kans op mooie portretfoto's.



De volgende ochtend hebben wij vanalles voor de kinderen gehaald; schriften, pennen, heeeel veel koekjes, een soort rare speelgoedballetjes aan touwtjes, voetballen, tennisspel en een grote plastic bal (die helaas al snel lek ging).
De 'vader' van het Hosanna Home-weeshuis bracht ons ernaartoe en gaf ons wat informatie. Het ging om 16 meisjes en 6 jongens van 6 tm 12 jaar. De kinderen waren lang niet allemaal wees, meestal ging het om veel te arme gezinnen met teveel kinderen waarvan de ouders het kind hiernaartoe brachten.

De aankomst was echt leuk, de kinderen waren super enthousiast en heel erg goed opgevoed. Ze kwamen zich allemaal 1 voor 1 (in het Engels) voorstellen, en vonden het heel erg leuk om voor ons te zingen en te dansen.



Ook ging Julian ze (tevergeefs) proberen te leren hoe je een voetbalteam maakt.








De kinderen vonden het heel leuk de poseren voor foto's;








Het is waar wat ze zeggen; India is het land van de 1 miljard portretten!;







De klas bij elkaar:



En we gingen er na deze topmiddag helaas weer vandoor!